Nr 66-67 / 2016

TEMAT NUMERU: Lekarstwo na nienawiść

Fragmenty artykułów:

Wojciech Żmudziński SJ - Lekarstwo na nienawiść (fragment).

Wróg, który postępuje wobec nas okrutnie, nie jest na ogół wariatem, bestią czy psychopatą, lecz zwyczajnym człowiekiem. Przyczepiając mu etykietę nieludzkiego, bardzo łatwo usprawiedliwiamy wszystko, co można byłoby mu uczynić w odwecie i szybko rozgrzeszamy się z nienawiści. Łatwiej być nieczułym wobec "przedmiotów", wobec istot odczłowieczonych, niż wobec kogoś, kto ma konkretną twarz oraz podobne do naszych pragnienia i problemy.

Ziad Hilal SJ - Tylko dzieci nie są podzielone (fragment)

Ojciec Ziad rozpoczyna spotkanie z uczniami Katolickiego Gimnazjum i Liceum im bł ks Bronisława Markiewicza w Markach Warszawy. Rzuca na ekran zdjęcie pomieszczenia z dziurawym sufitem i częściowo zburzoną ścianą i mówi:
- To jest mój pokój w naszym domu w Homs, w Syrii.
Na ekranie pojawia się kolejne zdjęcie. Zmasakrowany samochód osobowy. I kolejny, krótki komentarz ojca Ziada:
- To jest moje auto.
Uczniowie wpatrują się w krótki filmik, panoramę miasta Homs z lotu drona, ruiny przypominające powojenną Warszawę.
- Czy chcielibyście tam mieszkać? – pytam. Na sali panuje grobowa cisza..

Agnieszka Zakrzewicz - Wendeta. Czy można to zrozumieć? (fragment)

Lea podjęła bardzo odważną decyzję jak na kobietę żyjącą w kalabryjskim klanie i wiedziała dobrze, jakie mogą być tego konsekwencje. W pewnym momencie zdecydowała się zostawić męża i zamieszkać sama z córką. Według mafijnej mentalności już to było najwyższym wykroczeniem. Dla włoskiej przestępczości zorganizowanej - niezależnie czy to sycylijska cosa nostra, neapolitańska camorra, czy też kalabryjska ndrangheta - "famiglia" to świętość. Boss - choć nie powinien - może mieć kochanki, ale nigdy się nie rozwodzi. Kobieta, która odchodzi od przywódcy klanu, jest fenomenem w historii mafii.

Anna Cieślak - Gniew nastolatka (fragment)

Często spotykamy się z potocznym myśleniem, że gniew ogarnia nas z powodu czegoś co ktoś zrobił. Reakcje innych osób, ich zachowania, czy inne sytuacje zewnętrzne nazywamy często błędnie przyczyną naszej reakcji zwanej gniewem. Nie odróżniamy bowiem bodźca wywołującego gniew od jego przyczyny. Tym samym przerzucamy wówczas odpowiedzialność za nasze uczucia na inne osoby, sytuacje. Postępowanie zaś innych osób może być bodźcem dla uruchamiania naszych uczuć, które w nas się pojawiają, a czasami wybuchają na zewnątrz. Nigdy jednak reakcje innych nie są przyczyną gniewu w nas. Zachowania innych osób, ich słowa, czyny itp. mogą być bodźcem, który w nas uaktywnia pewne uczucia. Takie błędne interpretowanie bodźca naszego gniewu, jako jego przyczyny, a więc zrzucanie odpowiedzialności na innych za nasze reakcje emocjonalne, służy nam jednak do kierowani innymi za pomocą poczucia winy.

Grzegorz Ginter SJ - Kryzys - droga ku wolności (fragment)

Kryzys Eliasza wyraża się w ucieczce od życia i codzienności. Wszystko się zatrzymuje i nic nie ma sensu. Dotychczasowe sukcesy przestają mieć jakiekolwiek znaczenie, na pierwszy plan natomiast wysuwają się wszystkie braki i grzechy. W tym momencie nie jest on w stanie zadbać o siebie, więc Bóg sam się o niego troszczy, wzmacniając jego siły do dalszej drogi. Jest to droga zarówno fizyczna, do Bożej góry Horeb, jak i droga duchowa, której centralnym punktem będzie stanięcie w obecności Boga. I tutaj pojawia się ważny element kryzysu: ma on doprowadzić proroka do spotkania. Zarówno z samym sobą, jak i z Bogiem oraz drugim człowiekiem. Kiedy więc Eliasz rozpoznaje obecność Boga w powiewie delikatnego wiatru, dostaje misję, która stawia go na nogi. Bóg nie odnosi się do jego skargi na trudny los. Nie tłumaczy mu się z niczego i nie wyjaśnia, dlaczego go to spotkało. Posyła go w drogę, daje nową misję, wyznacza nowy kierunek.

Alfons Rodrycjusz SJ - Z mądrości zakonnej (fragment)

Głównym sposobem nabycia doskonałości jest wysoko ją sobie cenić. Jeśli będziemy wzrastali w poszanowaniu rzeczy duchowych, to my sami, cały dom i cały zakon coraz większe postępy w doskonałości czynić będzie. A to z tej przyczyny, że o tyle tylko pragnie się jakichś rzeczy, o ile się je ceni, bowiem wola sama z siebie będąc ślepą, idzie za tym, co jej rozum wskazuje i przedkłada. O ile więc rozum poważa coś i ceni, o tyle też wola dostąpić tego pragnie. Ponieważ zaś wola jest królową, która wszystkim władzom duszy a poniekąd i ciała rozkazuje, im bardziej jakiejś rzeczy chcemy i pożądamy, tym większej do jej nabycia przykładamy pilności, szukając odpowiednich środków, by ją osiągnąć. Dlatego wiele od tego zależy, byśmy rzeczy duchowne i wszystko, co do naszego postępu należy wysoko sobie cenili, bo jeśli będziemy je cenić, to będziemy także gorąco ich pragnąć i z wielką pilnością o nie się ubiegać.

Spis treści

TEMAT NUMERU: Lekarstwo na nienawiść

Nienawiść nie jest chorobą

• Wojciech Żmudziński SJ - Lekarstwo na nienawiść
• Ziad Hilal SJ - Tylko dzieci nie są podzielone
• Deon.pl - Język miłosierdzia, a nienawiść
• Jak parafia może pomóc rodzinie goszczącej uchodźców?
• Brat Marek z Taize / Piotr Żyłka - Siła Ewangelii może pokonać nienawiść i lęk
• Agnieszka Zakrzewicz - Wendeta. Czy można to zrozumieć?
• Paweł Kowalski SJ - Nienawiść

Agresja nie jest sposobem na życie

• Anna Cieślak - Gniew nastolatka
• Wojciech Żmudziński SJ - Agresja to domena ludzi słabych
• Zbigniew Kruszewski - Haters gonna hate
• Dariusz Dulaba - W nawróceniu i spokoju jest wasze ocalenie

Kryzys jest wpisany w życie człowieka

• Grzegorz Ginter SJ - Kryzys - droga ku wolności
• Ewa Marszał - Czas na zadawanie Bogu pytań
• Edward Kosibowicz SJ - Maskarada
• Tamara Promyk - Barwy szczęścia
• Anna - Nie jestem w stanie pokierować własnym życiem

Kierownictwo duchowe

• Armando Ceccarelli SJ - Ćwiczenia dla serca
• Alfons Rodrycjusz SJ - Z mądrości zakonnej
• Wojciech Żmudziński Sj - Katolicyzm jest multi kulti

Recenzje i refleksje

• Wojciech Żmudziński SJ - Alternatywna lista lektur
• Recenzja książki: Maria Miduch, Biografia Boga Ojca
• Recenzja książki: Mirosława Kareta, Miłość do okupanta
• Recenzja książki: Par Lagerkvist, Barabasz
• Katarzyna Martynuska - "Ecce Homo" Honore'a Daumiera
• Janusz Andrzejczak, Krzyże. Żeliwo i brzoza
• Zbigniew Lisowski - Jędruś
• Wojciech Żmudziński SJ - Opowieść wigilijna

ZAMÓW W SKLEPIKU INTERNETOWYM

Nr 64-65 / 2016

TEMAT NUMERU: Zapach dobra

Fragmenty artykułów:

Wojciech Żmudziński SJ - Jak pachnie zakochanie? (fragment).

Wygląda na to, że węch jest lepszym doradcą niż wzrok, który zawieszamy na osobie, gdy nam się zewnętrznie podoba. Jeśli to prawda, że naturalna woń osoby, która jest nam przeznaczona, sprawia nam przyjemność, to czy stosowanie przez panie perfum maskujących zapach ciała, nie zaburza dobrego wyboru przyszłej małżonki? Jaki zapach odgrywa większą rolę w zakochaniu: przyjemna woń pomieszczenia podczas pierwszej randki, naturalny zapach włosów i skóry, czy też zapachowy bukiet perfum?

Silvano Fausti SJ - Prawdziwy pasterz pachnie owcami (fragment)

Do kóz, dobrze wykształconych, pobożnych i ubogacanych pięknymi liturgiami, Jezus powie: "Idźcie z dala ode mnie, przeklęci". Oddaliliście się ode mnie odsuwając się od moich najbiedniejszych braci. Każdy najmniejszy człowiek jest synem człowieczym, samym Bogiem, który się objawia i zbawia mnie. To my sądzimy i potępiamy Boga, a nie On nas. Ci, których wykluczamy są Barankiem Bożym, który bierze na siebie nasze zło. Tak więc Kościół, począwszy od pasterza, musi pachnieć owcą, a nie kozłem.

Vincenzo Montera - Pedagogia troski (fragmenty)

Dzisiaj, bardziej niż kiedykolwiek, proponuje się młodemu człowiekowi auto-kreatywność: stań się tym kim jesteś, znajdź własną drogę, swój styl, określ swoją osobowość. Nikt nie ma prawa dawać ci gotowych recept na życie. Musisz sam dokonać wyboru, stworzyć, doświadczyć, wziąć za swoje czyny odpowiedzialność. Wychowawca jest u twojego boku, ale drogę musisz podjąć samodzielnie. (...)

W obliczu braku surowej kontroli społecznej charakteryzującej przednowoczesne społeczności, w obliczu pustki, pokusa, by wybrać to co łatwe, znajduje się tuż za rogiem. Jaki ma sens życie młodego człowieka, który pozornie dokonuje wyborów dających satysfakcje jego rodzicom, a w środku jest martwy? Przyjęcie do wiadomości, że młodzi mogą popełniać błędy jest częścią odpowiedzialności wychowawcy. To że ktoś pragnie, by jego życie miało sens, nie oznacza jeszcze, że będzie w stanie ten sens swojemu życiu nadać.

Magda Bogalecka, Beata Grobelna - Magia zapachów w nauczaniu chemii (fragmenty)

Oprócz ostrzegania i alarmowania, węch pomaga w zdobywaniu pożywienia, a także dzięki wyczuwaniu tzw. feromonów, odgrywa istotną rolą w procesie przedłużania gatunku. Istnieją osoby, u których zmysł węchu nie funkcjonuje prawidłowo: całkowity brak powonienia określany jest anosmią, natomiast fantosmia to doznawanie wrażeń węchowych, pomimo braku substancji zapachowej w powietrzu. (...)

W 2004 roku, Richard Axel i Linda Buck otrzymali Nagrodę Nobla za opisanie receptorów węchowych i funkcjonowanie układu węchowego. Wyjaśnili jak informacja o określonym zapachu dochodzi do mózgu i następnie jest kodowana w układzie nerwowym. W jaki sposób odczuwamy zapach? Niezbędnym „instrumentem” jest nos. Jednak nie tylko on jest potrzebny do odczuwania woni. W kanałach nosowych człowieka, na powierzchni jedynie ok. 2-2,5 cm2 znajduje się około 50 milionów komórek nerwowych. Z jednej strony komórki te, poprzez specjalne wypustki, mają kontakt z wdychanym powietrzem, natomiast drugi koniec komórek łączy się z mózgiem, gdzie docierają bodźce elektryczne, wytwarzane przez substancję zapachową. Ponieważ w pierwszym etapie przekazywania zapachu do mózgu zachodzi reakcja chemiczna pomiędzy cząsteczką substancji zapachowej a receptorem, zapach jest uważany jako właściwość chemiczna substancji, a nie fizyczna, jak jeszcze niedawno uczono.

Grzegorz Ginter SJ - Jak pachnie dobro? (fragment)

Skoro czynione dobro rozsiewa wokół siebie dobry zapach, to czy zło również nie rozsiewa swojego zapachu? O tym z kolei pisze św. Paweł: „ Lecz Bogu niech będą dzięki za to, że pozwala nam zawsze zwyciężać w Chrystusie i roznosić po wszystkich miejscach woń Jego poznania. Jesteśmy bowiem miłą Bogu wonnością Chrystusa zarówno dla tych, którzy dostępują zbawienia, jak i dla tych, którzy idą na zatracenie; dla jednych jest to zapach zgubny – na śmierć, dla drugich zapach ożywiający – na życie. (2 Kor 2, 14 – 17). Dobro niesie ze sobą zapach ożywiający, zło zaś zapach zgubny, śmiercionośny.

Ode mnie zależy, czym chcę „pachnieć”, jaki klimat chcę tworzyć wokół siebie i po jakim zapachu ludzie będą mnie rozpoznawać.

Marek Blaza SJ - O zapachach w liturgii Kościołów wschodnich (fragment)

W rycie etiopskim jest zwyczaj szeptania grzechów do dymiącej kadzielnicy po to, żeby ten dym kadzielny zlikwidował, spalił, zniszczył grzech. To nawiązuje trochę to spalenia cyrografu, bo każdy grzech jest cyrografem, jest paktem podpisanym z diabłem i wyszeptanie tego grzechu w kierunku dymu kadzielnego bierze się z intencji spalenia tego cyrografu, spalenia paktu z diabłem. To jest bardzo typowe dla rytu etiopskiego.

Kadzidło jest nieodzownym elementem liturgii wschodniej. W dodatku posługiwanie się nim połączone jest z dzwonkami, a to po to, żeby angażować nie tylko zmysł węchu ale również i słuchu. Trzeba powiedzieć, że generalnie ryty wschodnie mają to do siebie, że starają się angażować jednocześnie wszystkie zmysły.

Spis treści

TEMAT NUMERU: Zapach dobra

• Silvano Fausti SJ - Prawdziwy pasterz pachnie owcami
• Grzegorz Ginter SJ - Jak pachnie dobro?
• Aleksander Kisiel SJ - O wszechmodlitwie
• Wojciech Żmudziński SJ - Jak pachnie zakochanie?
• Marek Blaza SJ - O zapachach w liturgii Kościołów wschodnich
• Justyna Gutowska - Zapacy bólu
• Vincenzo Montera - Pedagogia troski
• Anna Kamińska - Jarek, historia naszej miłości
• Błażej Kozłowski OH - Sekrety aromaterapii
• Andrzej Kozioł - Czym pachnie Wielkanoc?
• Zapachy. Przegląd publikacji

Zapachowe eksperymenty

• Magda Bogalecka, Beata Grobelna - Magia zapachów w nauczaniu chemii
• Justyna Gutowska - Zapachowe eksperymenty na lekcjach historii
• Wojciech Żmudziński SJ - Zapachnieć jak żonkil. Pomysł na zajęcia z uczniami

Scenariusze przedstawień

• Anna Flis - Bajeczka o mądrym Czerwonym Kapturku
• Wojciech Żmudziński SJ - Kocham cię życie! Przedstawienie o Bożych przykazaniach

Refleksje, relacje, recenzje

• Robert Wieczorek OFMCap - Exodus RŚA. Wyjście z domu niewoli
• Arleta Pabian, Dominika Oliwa-Żuk - Misja. Czas cudów
• Dariusz Dulaba - Nie widząc, odnalazłam piękno świata
• Justyna Gutowska - Przedstawienia ożywiają naszą szkołę
• Recenzja książki: Franciszek, Miłosierdzie to imię Boga
• Recenzja książki: Cezary Łazarewicz, Żeby nie było śladów. Sprawa Grzegorza Przemyka

ZAMÓW W SKLEPIKU INTERNETOWYM

Nr 63 / 2015

TEMAT NUMERU: Jak odpoczywać i uczyć tego innych

Fragmenty artykułów:

Wojciech Żmudziński SJ - Dlaczego świętujemy niedzielę (fragment).

Ojcowie Kościoła mówią, że niedziela nie tyle była "przedłużeniem" Szabatu, co jego "dopełnieniem, udoskonaleniem". Szabat związany był z pierwszym stworzeniem - Bóg stworzył świat w siedem dni (siódmego dnia stworzył Szabat) - a świętowanie niedzieli (Dnia Pańskiego) związane było z Nowym Stworzeniem, z dniem ósmym, podczas którego Bóg stworzył świat na nowo. Ósmy dzień, który jest dniem pierwszym i ostatnim, tak naprawdę jest dniem Jedynym! Jest początkiem i końcem! Jest jak sam Bóg - pierwszy i ostatni, początek i koniec, alfa i omega. Ten dzień ósmy znajduje się poza kalendarzem, poza naszym ziemskim czasem! Niedziela jako pierwszy i ostatni dzień jest już wiecznością, jest wyjęta z czasu ludzkiego. Dlatego możemy mówić o ósmym dniu w siedmiodniowym tygodniu. W tym miejscu nauczyciel może również nawiązać do zwyczaju świętowania oktawy Świąt Wielkanocnych.

Zuzanna Kołacz-Kordzińska - Jak odpoczywać mając małe dzieci? (fragment)

Zastanów się więc, co dziś ciekawego możecie zrobić razem? Może wspólne malowanie jesiennych pejzaży (ale tylko, gdy masz siły potem sprzątnąć farbę zewsząd, łącznie z dzieckiem)? Może wspólne budowanie miasta z klocków (w sumie można to robić z jednym okiem przymkniętym)? Może przytulanki i przewracanki na łóżku (najlepiej zakończone masażem, ale koniecznie w konfiguracji: dzieci masują rodziców)? Czytanie książek, pieczenie ciasteczek, robienie porządków w ogródku, zabawy w magicznym piasku – szybko przekonasz się, że dzieci zajęte wspólną zabawą z Tobą zaczynają.... bawić się same, że wystarcza im Twoja obecność, by przestać się domagać Twojej uwagi i aktywności. A może stwierdzisz po raz kolejny, że lepienie, rysowanie, czytanie, czy siłowanki to przecież świetna i jakże odprężająca zabawa?

Dariusz Michalski SJ - Modlitwa jako odpoczynek (fragment)

Jezus zachęca do modlitwy spotkania i powierzenia siebie Bogu bez niepotrzebnego zagadywania Go: „Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Na modlitwie nie bądźcie gadatliwi jak poganie. Oni myślą, że przez wzgląd na swe wielomówstwo będą wysłuchani. Nie bądźcie podobni do nich! Albowiem wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, wpierw zanim Go poprosicie” (Mt 6, 6-8). Istotą tak pojętej modlitwy jest spoczęcie w ramionach Boga – Dobrego Ojca, który wie, czego nam potrzeba. Zna nasze potrzeby i troszczy się o nie udzielając nam w ten sposób życia. Warto zwrócić uwagę, że słowo odpoczynek nawiązuje niejako do poczęcia się na nowo. Do wewnętrznego odnowienia.

Wojciech Żmudziński SJ - Czas wolny czasem straconym? (fragment)

Jeśli chcemy mieć satysfakcję z dobrze wykorzystanego dnia wolnego, to przede wszystkim powinniśmy zaplanować sobie, o której godzinie wstaniemy. Im wcześniej, tym więcej będziemy mieli czasu. Warto też pamiętać, że nic-nie-robienie bardziej męczy niż praca. Dlatego warto zaplanować sobie, czym się zajmiemy, w jakich godzinach poświęcimy się naszemu hobby, kiedy odwiedzimy znajomych, jaki film obejrzymy. Jeśli nie mamy takiego planu, ryzykujemy, że przesiedzimy całą sobotę przed telewizorem lub komputerem albo będziemy włóczyli się ze znajomymi po mieście nie mając żadnego pomysłu na miłe spędzenie czasu.

Bogusław Śliwerski - Jak uczyć młodzież odpoczywania? (fragment)

Czas wolny osoby niepełnoletniej jest absolutnie warunkowany odpowiedzialnością dorosłych za to, jak zostanie on spożytkowany przez dzieci czy młodzież. W trakcie roku szkolnego warunkuje jego ograniczenie obowiązek szkolny. Szkołą nie jest dla dzieci ich czasem wolnym, podobnie jak powyżej wspomniane formy zbiorowego wypoczynku. W szkole uczniowie też mają wyznaczone ramy czasu wolnego, który jest nadzorowany przez nauczycieli, a realizowany w czasie przerw od obowiązkowych zajęć. Są szkoły, w których nawet czas wolny regulowany jest odpowiednimi zapisami w statucie szkoły czy w zasadach pracy nauczycieli. Niestety, w niektórych szkołach wygląda to tak, jak w więzieniu, bowiem uczniom nie wolno w czasie przerw międzylekcyjnych biegać, swobodnie przemieszczać się między piętrami, po korytarzu, tylko należy iść zgodnie z wyznaczonym strzałkami kierunkiem, wzdłuż korytarza, nie wolno rozmawiać, krzyczeć, zbyt głośno wyrażać swoich emocji, rozmawiać przez telefon komórkowy itp., itd.

Katarzyna Szewczy, Być i żyć w kratkę (fragment)

Skazane kobiety z oddziału zamkniętego Aresztu Śledczego Warszawa – Grochów od przeszło roku z internautami dzielą się swoimi troskami i pragnieniami. Blog ewkratke.blog.pl to kolejny etap przysposobienia ich do życia społecznego poprzez kulturę i cyfryzację. Od trzech lat za kratami uczestniczą w warsztatach pisarskich prowadzonych przez Leszka Wejcmana z fundacji „Dom Kultury”. Tu także pod jego kierownictwem powstaje gazetka więzienna „W kratkę”. 

Spis treści

TEMAT NUMERU: Jak odpoczywać i uczyć tego innych

• Wojciech Żmudziński SJ - Odpoczynek jest święty
• Dariusz Michalski SJ - Modlitwa jako odpoczynek
• Zuzanna Kołacz-Kordzińska - Jak odpoczywać mając małe dzieci?
• Dariusz Dulaba - Dzieci słuchane są posłuszne
• Bogusław Śliwerski - Jak uczyć młodzież odpoczywania

Pomysły dla katechetów

• Wojciech Żmudziński SJ - Pomnóż ogień, który jest w tobie
• Wojciech Żmudziński SJ - Czas wolny czasem straconym?
• Wojciech Żmudziński SJ - Dlaczego świętujemy niedzielę?

Refleksje, świadectwa, recenzje

• Robert Wieczorek OFMCap - Islam i chrześcijaństwo nie są w stanie wojny
• Justyna Gutowska - Czytam, więc dpoczywam
• Katarzyna Szewczyk - Być i żyć w kratkę
• Recenzja filmu: P. Przewoźny, Czasem trupy zmartwychwstają (DVD). Lepiej być martwym niż zbolałym
• Recenzja książki: Yves Boulvin, 100 dróg do uwolnienia się od swoich lęków. Pozbądź się balastu lęków
• Recenzja książki: Notker Wolf OSB, Zdobądź siły na zmianę życia. Pozwolić sobie na luksus bycia sobą

ZAMÓW W SKLEPIKU INTERNETOWYM

Nr 61-62 / 2015

TEMAT NUMERU: Wiara i wdzięk

Fragmenty artykułów:

Aleksander Kisiel SJ - Mężczyzna ma rycerską duszę (fragment).

Mężczyzna potrafi stawiać większy opór wszystkiemu, a więc i Chrystusowi. Może pamięta podświadomie, że na początku swych dziejów dał się namówić kobiecie i teraz jest nieufny. Stwardniał, nie lubi się wywnętrzać, nie chce być „uczuciowy”, nie przyznaje się, że i jemu potrzeba serca i życiowego oparcia. W swojej męskiej psychologii łatwiej w skutek tego dochodzi do otwartego przeciwstawiania się prawdzie. Przez niego zaś kobieta nabiera ducha buntu i choć zawsze ma w sobie coś z żony Piłata, zaczyna brać udział w procesie przeciwko własnemu sumieniu. A przecież i mężczyzna ma duszę, ma ludzkie serce, ma uczucie „kobiece”; ukrywa je tylko pod maską obojętności. Pod wpływem ambicji nie chce się przyznać, że ulega nie tylko sobie. Można go jednak zmusić do szczerości, szanując prawa jego męskiej psychiki.

Barbara Pasamonik - Kobieta w Koranie (fragment).

Koran jako księga objawiona, wieloznaczna, jest księgą interpretowaną na wiele różnych sposobów. Co to oznacza? To oznacza, że sięgają do niej dzisiaj zarówno fundamentaliści islamscy jak i tzw. feministki islamskie. Jedni i drudzy odczytują z Koranu zupełnie inny przekaz. Jak się domyślamy, fundamentaliści znajdują potwierdzenie dla podporządkowanej pozycji kobiety w islamie. Natomiast feministki muzułmańskie, o których też powiem więcej na koniec, wręcz przeciwnie, odnajdują egalitarne przesłanie Koranu i dowodzą, że kobieta muzułmanka powinna się emancypować, ale nie na wzór zachodni, lecz poprzez religię, poprzez swoją religię. Jako muzułmanka.

Dariusz Michalski SJ - Dlaczego Jezus nie narzekał? (fragment).

Pokusa narzekania pojawia się tak często, jak często pojawia się krzyż – różnego rodzaju przeciwności. Zarówno te zewnętrzne: nieprzychylność lub wrogość ze strony innych ludzi, niesprzyjające sytuacje jak utrata pracy, zdrowia, przyjaciół..., jak i te w nas samych, gdy pragniemy czynić dobro, ale ulegamy złu. Wówczas zniechęcamy się sobą, nie umiemy dostrzec w sobie dobra, odmawiamy sobie samym poczucia wartości z powodu popełnionych błędów. Te mniejsze lub większe krzyże niemal codziennie wyrastają przed nami. Wydaje się wtedy, że najłatwiejszym rozwiązaniem jest ucieczka w narzekanie zamykające nas w poczuciu zranienia i bólu. Gdy na czas nie otrząśniemy się z zamknięcia w sobie, krążąc wokół doznanej krzywdy lub skupiając się na rzekomej bezwartościowości własnej osoby, narzekanie może sięgnąć zenitu. Wtedy jesteśmy pewni: „Wszystko jest bez sensu. Nie ma po co żyć!

Katarzyna Martynuska - Artystka, autorka, twórczyni (fragment).

Pytanie o kobiety oddające się twórczości w okresie starożytności, średniowiecza lub renesansu, a także w późniejszych epokach, zadano sobie właściwie całkiem niedawno wraz z rozwojem nauk opartych na teoriach feministycznych, sformułowanych dopiero w drugiej połowie XX wieku. Zagadnienie płci artysty oraz zwrócenie uwagi na jednostronność narracji historycznej odnoszącej się do twórców sztuk pięknych znalazło także swoje miejsce w studiach kierujących się ideą istnienia tzw. „płci kulturowej”. W pierwszej kolejności feministyczne spojrzenie na historię sztuki ujawniło, jak niewiele kobiet wspominanych jest jako geniusze, artyści warci znalezienia się w panteonie arcytwórców. Zadawano sobie pytanie, czy kobiety były w dawnych czasach mniej zdolne czy po prostu nie pamięta się o nich z jakichś przyczyn?

Wojciech Żmudziński SJ - Modnie i smacznie czyli strojenie się i przepis na ciastka metodą poznawania Biblii (fragment).

To, co abstrakcyjne w opisach biblijnych, możemy uczynić na lekcji bardzo konkretnym. Potrawy opisane w Piśmie Świętym mogą mieć smak, a oblekanie się w Jezusa Chrystusa może zaangażować ucznia w tworzenie niepowtarzalnego stroju chrześcijanina. Za pomocą kroju, koloru, a także symboli, uczniowie mogą wyrazić czym jest dla nich oblekanie się w uprzejmość, łagodność, pokój, wdzięczność i w inne oznaki żywej wiary.

Gianfranco Ravasi - O Słowie i komunikowaniu się (fragment).

W erze mediów cyfrowych doceniana jest zwłaszcza prostota i precyzyjność przekazu, czego symboliczną formą są zaledwie 140-znakowe tweety. Chrystus posługiwał się podobną formą komunikowania z ludźmi, używał bowiem tzw. logiów, krótkich wypowiedzi, które nierzadko bywały nawet krótsze niż współczesne tweety. „Oddajcie Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga” to w grece, ze spacjami, tylko 53 znaki. Pierwsze kazanie Jezusa „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”, według dłuższej wersji z Ewangelii św. Marka (1,18) zawiera tylko 114 znaków razem ze spacjami. Tutaj mamy do czynienia z jednością myśli, krótszą i konkretną formą.

Krzysztof Durnaś - Alfabet coachingu (fragment)

To, co stanowi o wartości coachingu, to wiara w osobiste możliwości każdego człowieka. Proces coachingowy bazuje na przekonaniu, że posiadamy zasoby, które pozwalają nam realizować cele i zadania. Nie zawsze jesteśmy świadomi tego, czym dysponujemy. Zadaniem coacha jest uświadomienie klientowi, że posiada wewnętrzną siłę do dokonywania zmian. To poszukiwanie zasobów przybiera różne formy.

Polecamy również artykuły o tęsknotach męskiej duszy, o dzieciach autystycznych, o encyklice papieża Franciszka i technikach coachingowych w pracy wychowawcy.

Spis treści

TEMAT NUMERU: Wiara w wdzięk

• Dariusz Michalski SJ - Dlaczego Jezus nie narzekał?
• Wojciech Żmudziński SJ - Laudato si - zachwycić się pięknem  
• Elżbieta Ruman - Zobaczcie jak oni się kochają
• Katarzyna Martynuska - Artystka, autorka, twórczyni  
• Anna Mroczek - Chrystus i kobiety  
• Barbara Pasamonik - Kobieta w Koranie  
• Aleksander Kisiel SJ - Mężczyzna ma rycerską duszę  
• Katarzyna Górczyńska - O tęsknotach męskiej duszy
• Damian Wojciechowski SJ - Raj dla mężczyzn i piekło dla kobiet, czyli niewygodne fragmenty Koranu  

INSPIRACJE DLA WYCHOWAWCÓW

• Paulina Wawer - Niewidzialne dzieci!
• Beata Stepnowska - Logoterapia Frankla a współczesna kobieta
• Krzysztof Durnaś - Alfabet coachingu, cz. II
• Gianfranco Ravasi - O Słowie i komunikowaniu się

POMYSŁY DLA KATECHETÓW

• Wojciech Żmudziński SJ - Wizualizacja w katechezie biblijnej
• Wojciech Żmudziński SJ - Modnie i smacznie

REFLEKSJE, RECENZJE, WYWIADY

• Wojciech Żmudziński SJ - Wybitni pisarze zadaja nam pytania
• Wywiad z Kardynałem Gianfranco Ravasim - Bez lęku wobec świata
• Recenzja książki: Ela z Rumi - Kiedy będziecie się modlić, mówcie...
• Recenzja książki: Michele Phenix - Popękane miejsca
• Recenzja książki: Elżbieta Ruman i Małgorzata Kożuchowska - Miasto marzeń
• Recenzja książki: Janina Gillowa - Kuma Biada

ZAMÓW W SKLEPIKU INTERNETOWYM

Nr 60 / 2015

TEMAT NUMERU: Porzuceni, odtrąceni, osieroceni

Fragmenty artykułów:

Joanna Ślusarska - Miłość zamiast pigułki od psychiatry (fragment).

Ma ciągle problemy z zachowaniem: bunt, agresja słowna i fizyczna, pretensje, posądzanie o podtruwanie, wybuchy złości, niechęć do nauki i pozytywnych aktywności, brak jakichkolwiek zahamowań, wieczne problemy w szkole. Nie poddaje się żadnym oddziaływaniom wychowawczym pedagogów. Pięć rodzin chciało go adoptować, lecz po jakimś czasie go oddawali. Można by było powiedzieć, że ma niezłe zadatki na socjopatę, alkoholika i przestępcę, a może nawet i schizofrenika. Kto chce mieć takie dziecko?

Elżbieta Ruman - Szczęśliwy człowiek (fragment).

Przeglądając zdjęcia Tadeusza z pierwszych lat pobytu w Brańszczyku widziałam młodego, radosnego człowieka, na wózku. - Chyba tylko do zdjęć tak się uśmiechałeś – rzuciłam prowokacyjnie.

- Wiesz, ja starałem się w każdej sytuacji znajdować jakieś pozytywne wyjście i to naprawdę działa, do dziś. Tak jakoś się składało, że Pan Bóg kierował do mnie dobrych ludzi – ja nie mogłem wyjeżdżać gdzieś dalej, a tu w Brańszczyku pojawiali się ludzie z różnych stron. Niektóre przyjaźnie trwają do dziś, np. moi znajomi Jarek i … Laskowscy. Po raz pierwszy przyjechali tu ponad 20 lat temu, jeszcze nie byli małżeństwem – odwiedzali mnie w stanie wojennym, kiedy – żeby wyjechać trzeba było starać się o pozwolenie…Nasza przyjaźń przetrwała ich pobyty za granicą, a kiedy urodził się im syn – wyobraź sobie – poprosili, abym był jego ojcem chrzestnym! Ja mam chrześniaka!

Grzegorz Tomporowski - Stygmat w kształcie litery F (fragment).

W odniesieniu do chorób i zaburzeń psychicznych pokutują w polskiej mentalności poglądy rodem często ze średniowiecza, w najlepszym przypadku dziewiętnastowieczne. Lęk, odraza, lekceważenie, a przede wszystkim niechęć do chociażby prób zrozumienia – z tym spotykają się najczęściej chorzy psychicznie. Wizyta u psychiatry czy nawet psychologa to wstyd, choroba psychiczna to stygmat.

Rafał Ryszka - Mentor czyli towarzysz w drodze (fragment).

Można, upraszczając powiedzieć, że układ który jest wymuszony pomiędzy nauczycielem a uczniem to nic innego jak przymus (manipulacja?), a układ nauczyciel – uczeń opierający się na dobrowolności i prawdzie to wyzwanie. Pełne zrozumienia i akceptacji towarzyszenie to sztuka dostępna niewielu mentorom. Oczywiście budowanie relacji „mistrzowsko-uczniowskich” nie jest odpowiednie dla każdego młodego człowieka i bardzo istotny jest wiek czy predyspozycje wychowanka. Zasada obieralności przysługuje tak uczniowi jak i mistrzowi. Jaki jest cel oddziaływania mistrza ? Jeśli bycie dla kogoś mentorem, mistrzem, tutorem to rola bardzo wymagająca, trudna i odpowiedzialna, to dlaczego się jej podejmować ?

Elżbieta Ruman - Poza Kościołem (fragment).

Pamiętam moment, kiedy pokochałam chłopaka, młodego mężczyznę. Pamiętam jak na mnie patrzył, opiekował się i wciąż pamiętam jego dobre słowa. Wiem, że mnie nie zdradził, że on też ciągle mnie kocha. Po prostu jest słaby i chory. Moi rodzice namawiają mnie, żebym sobie kogoś znalazła – martwią się, że jestem sama z dziećmi, straszą samotnością. Ale ja raz zaufałam mężczyźnie i oddałam swoje życie właśnie jemu i nie zrobię tego po raz drugi. Ja sama czuję się jakby napiętnowana – jestem rozwódką i czuję na sobie nieprzychylne spojrzenia sąsiadów, kiedy wchodzę do kościoła. Trudno jest mi słuchać kazań w których najczęściej mówi się o rodzinie: jak jest ważna, o szacunku i miłości małżonków, odpowiedzialności za dzieci. Mam wrażenie, że dobra , szczęśliwa rodzina jest jedyną drogą do nieba, a ja – jestem w jakiejś pustce, bez szans na zbawienie. Zresztą proszę powiedzieć – czy słyszała pani kiedyś w kościele, żeby ksiądz powiedział coś dobrego o ludziach rozwiedzionych? O matkach które zostały same z dziećmi? Czy słyszała pani kiedyś w kościele słowa wsparcia dla osób porzuconych przez współmałżonków? Jakiś list biskupów do parafian, żeby otoczyli opieka osoby porzucone i samotne?

Wojciech Żmudziński SJ - Edyta Stein zachęca do refleksji (fragment).

Edyta już jako dziecko wykazywała się bardzo dojrzałą jak na swój wiek refleksją nad życiem. Gdy miała osiem lat, wpisała do pamiętnika swojej siostry Erny dwa zdania: „Bądź w oczach wszystkich tym, kim jesteś. Trzeba być w oczach każdego człowieka tym, czym się jest w oczach Boga (10.04.1900)”. Gdy w wieku 14 lat ukończyła z wyróżnieniem dziewięcioletnią szkołę we Wrocławiu, nie zdecydowała się na kontynuowanie nauki w gimnazjum. Głównym powodem przerwania nauki „był zdrowy instynkt, który mi mówił, że już dość długo siedziałam w ławie szkolnej i potrzeba mi czegoś innego. (…) zaczęły zajmować mnie różne problemy światopoglądowe, o których w szkole prawie nic się nie mówiło”.

Krzysztof Durnaś - Alfabet coachingu (fragment).

Zapraszamy do lektury krótkich artykułów, które będą poświęcone coachingowi i mentoringowi. Poszczególne publikacje będą głownie opisem metod i narzędzi, które z powodzeniem można zastosować w pracy indywidualnej lub zespołowej. Znajdzie się też w nich miejsce na refleksję i elementy, które wzbogacą wiedzę wychowawcy na temat szeroko rozumianego coachingu. Mamy nadzieję, że kolejne litery alfabetu, które stworzą skorowidz haseł pozwolą na nabywanie nowych umiejętności i wzbogacenie swoistej „narzędziowni”, którą powinien dysponować współczesny nauczyciel, przywódca i lider.

Wojciech Żmudziński SJ - Jezuita piarowiec (fragment)

Do dziś panuje przekonanie, że ksiądz zna się tylko na posłudze sakramentalnej oraz potrafi jedynie poprowadzić procesję i kondukt żałobny. Nauki świeckie są mu zwykle obce. Jednak w historii Kościoła odnajdujemy wielu księży, którzy byli wybitnymi naukowcami i praktykami w dziedzinach, które nie mają nic wspólnego z posługą osoby duchownej.

Hiszpański jezuita Baltasar Gracian y Morales (1601-1658), uważany za jednego z głównych przedstawicieli hiszpańskiego baroku w literaturze, może być również uznany za prekursora technik stosowanych dziś przez najbardziej doświadczonych specjalistów PR. Jego wskazówki jak dbać o własny wizerunek zaskakują swoją aktualnością.

Spis treści

TEMAT NUMERU: Porzuceni, odtrąceni, osieroceni

• Elżbieta Ruman - Rozwód drogą do nieba
• Marek Blaza SJ - Synod - tryumf ortodoksji?
• Elżbieta Ruman - Poza Kościołem (reportaż)
• Elżbieta Ruman - Szczęśliwy człowiek (reportaż)
• Elżbieta Ruman - Porzucona i Kościół (wywiad)
• Joanna Ślusarska - Miłość zamiast pigułki od psychiatry
• Dariusz Dulaba - Pozostawieni
• Grzegorz Tomporowski - Stygmat w kształcie litery F

WYCHOWAWCA JAKO COACH I MENTOR

• Rafał Ryszka - Mentor, czyli towarzysz w drodze
• Krzysztof Durnaś - Alfabet coachingu

REFLEKSJE, RECENZJE, NOTATKI

• Wojciech Żmudziński SJ - Edyta Stein zachęca do refleksji
• Recenzja książki: Anne-Dauphine Julliand, Wyjątkowy dzień. Piękna historia o niełatwym szczęściu
• Recenzja książki: Barbara Wizimirska, Z nadzieją... 55 lat historii Schroniska dla Nieletnich i Zakładu Poprawczego w Falenicy
• Notatki po przeczytaniu książki "Twenty Questions About Healing": O chrześcijańskim uzdrawianiu
• Wojciech Żmudziński SJ - Jezuita piarowiec

ZAMÓW W SKLEPIKU INTERNETOWYM

Nr 59 / 2014

TEMAT NUMERU: Społecznicy, darczyńcy, mecenasi

Fragmenty artykułów:

Thomas H. Clancy SJ - Ignacy Loyola jako fundraiser (fragment).

Ignacy wiedział, że organizowanie funduszy na działalność nie sprowadza się do proszenia ludzi o pieniądze. Trzeba również podjąć się efektywnych form promocji. Podstawowym narzędziem promocji była oczywiście solidna praca, jaką wykonywali sami jezuici i sprzyjające komentarze jakie towarzyszyły ich działalności ze strony tych, którzy byli jej bezpośrednimi świadkami lub o niej słyszeli od innych. Jednak to grono świadków było dla Ignacego niewystarczające. Chciał, by więcej osób słyszało o owocach, jakie przynosi praca jezuitów. Do tego celu najlepsza była korespondencja. Polecił Faberowi, by co dwa tygodnie pisał list do Rzymu zawierający tylko budujące treści i takie informacje, by list można było pokazywać innym bez zażenowania. List ten powinien być pisany bardzo starannie, poprawnie gramatycznie i w odpowiednim stylu, wyszlifowany i dopiero wtedy, w ostatecznej już wersji, kopiowany.

Listy nie były w tamtych czasach prywatnymi pismami. Nie podzielenie się treścią otrzymanego listu, zawierającego najświeższe wiadomości, uchodziło za obrazę. Ignacy zachęcał jezuickiego misjonarza pracującego w Indiach, by w swoich listach pisał także o geografii, florze i faunie Dalekiego Wschodu, gdyż wysoko postawione osoby w Rzymie chciałyby się tego dowiedzieć. Chcieliby poznać wszystko co wydaje się być wyjątkowe, niespotykane zwierzęta i rośliny, ich wielkość itp.

Ignacy doceniał wartość promocji i chciał, by jezuici nie ukrywali przed oczami ludzi tego, co robią. Często pytał swoich towarzyszy: Co ludzie o nas myślą? We wczesnym okresie jego pracy w Rzymie, nagłaśnianie wartościowej pracy przysporzyło zakonowi wiele uznania ze strony ludzi i otworzyło przed Towarzystwem niejedne drzwi. W późniejszych latach posłużyły one do zdobycia potencjalnych darczyńców zainteresowanych założeniem szkoły. Szczególnym owocem dobrej promocji był wzrost powołań. Był on w części rezultatem rozsyłanych listów Franciszka Ksawerego.

Paweł Szpyrka SJ - Piotr Skarga. Obywatel zaangażowany (fragment).

Zakres prac, które jezuici zaliczali do dzieł miłosierdzia był niezwykle rozległy: obok tradycyjnej posługi w szpitalach i w więzieniach, podejmowali pracę wśród prostytutek i osób zagrożonych prostytucją, a także wśród prześladowanych uchodźców żydowskich. Zakładali bractwa pobożne, które często bezpośrednio włączały się w pracę charytatywną zakonu. W pewnym sensie można tu również przywołać całe jezuickie szkolnictwo. Konstytucje opisują szkoły jako „dzieła miłości” (K 440, 451); ich zadaniem było również wychowywanie przez czynną miłość bliźniego i zaangażowanie na rzecz lokalnej społeczności. Na szkołach pojawiał się niepokojący konkurencję napis „Gratis”.

Katarzyna Martynuska - Aby mogli tworzyć. O zawiłościach wspierania sztuki (fragment).

Zarządca i mistrz ceremonii papieskiech, Biagio da Cesena, rozpoznał na wielkiej, kipiącej kolorami ścianie siebie samego, pod postacią sędziego podziemnego świata potępieńców – Minosa. Właściwie mógłby być dumny z zaszczytu bycia uwiecznionym na malowidle słynnego już wówczas na cały włoski świat rzeźbiarza i malarza – Michała Anioła, gdyby nie fakt, że ów sędzia Hadesu z twarzą da Caseny ukazany został jako postać starca z oślimi uszami, którego ciało kilkukrotnie opasane jest cielskiem wielkiego węża, wgryzającego się w genitalia swego pana.

Rafał Bulowski SJ - Czy jezuici "skręcają na lewo"? (fragment).

Kiedyś zarzucano jezuitom "lewackie odchyły". Trudno powiedzieć, ile było w tym prawdy. Z kilkuletniego doświadczenia służby ubogim widzę jednak, że nie warto oglądać się na boki, tylko robić swoje. W dokumentach kościelnych ostatnich lat, w tym w wielu dokumentach jezuickich, dużo jest mowy o sprawiedliwości społecznej, problemach uchodźców czy potrzebie zmiany systemu. I faktycznie, nie osadzając tych haseł w konkretnych realiach, łatwo o ich odrealnienie oraz skojarzenie np. z hasłami rewolucji socjalistycznej. I przed tym należy się bronić, bo hasła nie zmieniają świata. Czynić to może jednak człowiek. W ostatnim czasie coraz bardziej dociera do mnie znaczenie wspomnianych idei. Kilkuletnia posługa wśród Romów, a obecnie wśród uchodźców zmienia bowiem optykę. Do pomocy tym ludziom każdorazowo wzywała i wzywa jezuitów rzeczywistość: ich bieda, problemy, trud codzienności, brak perspektyw, wsparcia, trudne doświadczenia.

Katarzyna Taras, Jedzenie zupy przez słomkę (fragment).  

Od urodzenia choruję na mózgowe porażenie dziecięce. Ponadto, w wieku trzech lat, przeprowadziłam się z rodziną na wieś, gdzie nie ma szkół integracyjnych. Wówczas najbliższa szkoła integracyjna znajdowała się w Radomiu, jednak naukę w niej uniemożliwiała mi odległość, a do internatu nie chciano mnie wtedy przyjąć z powodu niesamodzielności. Dlatego też zostałam skazana na nauczanie indywidualne w domu. Uważam, że to najgorsze rozwiązanie dla każdego niepełnosprawnego ucznia, bowiem nauczanie indywidualne oznacza izolację. Co prawda, dzięki uporowi mojej mamy, mogłam chodzić do szkoły raz lub dwa w tygodniu, aby uczestniczyć w lekcjach mojej klasy jako słuchacz, jednak dla mnie to było wciąż za mało. Byłam bowiem dzieckiem towarzyskim, wesołym i garnącym się do innych dzieci. Taka sytuacja trwała przez cały okres mojej nauki w szkole podstawowej i w gimnazjum.

Dopiero w liceum moje życie zmieniło się w stu procentach. Otóż, zaczęłam naukę w II Liceum Profilowanym w ówczesnym Centrum Rehabilitacji im. Prof. M. Wiessa „STOCER” w Konstancinie-Jeziornej. Była to szkoła przyszpitalna dla osób niepełnosprawnych. Początki były dla mnie dość ciężkie, gdyż wraz z rozpoczęciem liceum weszłam w zupełnie nowy, dotychczas nieznany mi świat.

Spis treści

TEMAT NUMERU: Społecznicy, darczyńcy, mecenasi

• Thomas H. Clancy SJ - Ignacy Loyola jako fundraiser
• Paweł Szpyrka SJ - Piotr Skarga. Obywatel zaangażowany
• Rozmowa z Wacławem Oszajcą SJ - Dla kogo pieniądze z tacy?
• Katarzyna Martynuska - Aby mogli tworzyć. O zawiłościach wspierania sztuki

DAWANIE  USKRZYDLA

• Rafał Bulowski SJ - Czy jezuici "skręcają na lewo"?
• Maja Kurzyca - Kubeł zimnej wody na głowę
• Krzysztof Dzieńkowski - Podróż życia? Mało powiedziane
• Agata Kochanowska - Ktokolwiek widział, ktokolwiek wie
• Katarzyna Taras - Jedzenie zupy przez słomkę
• Wywiad z siostrą Lucyną Tomaszewicz - Gimnazjaliści i wolontariat
• Wywiad z Dominiką Rypą - Jak zostałam pracownicą humanitarną Polska Akcja Humanitarna - Kampania "Niosę pomoc"

WYCHOWAWCA  JAKO  COACH

• Krzysztof Durnaś - Budzić moc w uczniu, czyli coaching w szkole

ŚWIADECTWA I RECENZJA

• A.J. - Dzieci nie chcą wojny
• Wojciech Żmudziński SJ - Cuda nasze powszednie
• Recenzja książki: Mary Losin, Biblijne obietnice dla dziewczynek

ZAMÓW W SKLEPIKU INTERNETOWYM

Nr 58 / 2014

TEMAT NUMERU: Przezwyciężyć chaos

Fragmenty artykułów:

Javier Melloni SJ - Kryzys jako kategoria antropologiczna i duchowa (fragment).

Kryzys jest zjawiskiem przejściowym, będącym częścią składową procesu rozwojowego istot żyjących. Tak jest w całej przyrodzie jak i u człowieka, w sferze osobistej oraz zbiorowej. Cały znany porządek jest częścią procesu, a rozwój nie istnieje bez okresów rozpadu i przerwania ciągłości. Tak dzieje się w kosmologii, biologii, psychologii, w historii i społeczeństwie, w postępie wiedzy i w rozwoju życia duchowego.

Wszystkie tradycyjne mądrości mówią, w taki czy inny sposób, że kryzysy są nie tylko nieuniknione, ale konieczne, ponieważ wskazują przejście z jednego etapu do następnego. Przejście to jest zawsze niewygodne, trudne, a nawet niebezpieczne, gdyż elementy, które pozostawały dotąd w równowadze, ulegają destabilizacji. Aby ponownie znalazły się w harmonii, potrzeba umiejętności, odwagi, czasu oraz cierpliwości.

Alfonso Lopez Caballero - Frustracja jako element edukacyjny (fragment).

Obecnie wielu rodziców nie dba o swój autorytet i nie są konsekwentni w swoich decyzjach, prawdopodobnie dlatego gdyż usłyszeli, że dziecko potrzebuje czułości i zrozumienia a frustracja lub naruszanie jego woli może powodować nieodwracalne urazy psychiczne. To prawda, że absolutna władza w tradycyjnym systemie edukacji, często była nieludzka i okrutna, a tym samym powodowała poważne urazy, to jednak z drugiej strony efekty jakie osiągnięto dzięki tzw. „bezstresowemu wychowaniu”, często są dużo gorsze.

Don Mario Picchi - Starzec, jakie piękne słowo! (fragment).

W pewnej rodzinie, która składała się z taty, mamy i cztero lub pięcioletniego dziecka, był też stary dziadek, który prawie cały dzień spędzał przy kominku. Nawet w czasie posiłków nie siadał do stołu. Pozostawał w swoim kącie, z obawy, by nie przeszkadzać synowi lub synowej. Jedynie wnuczek co jakiś czas próbował nawiązać dialog ze staruszkiem, który nie będąc w stanie mówić, wyrażał się szerokim, serdecznym uśmiechem. Niejednokrotnie drżący starzec sprawił, że naczynie spadło na ziemię i się potłukło. Jego syn zbierał skorupy i dawał ojcu inny talerz. Zdarzyło się to wiele razy, aż w końcu pewnego dnia syn przyniósł do domu piękną drewnianą miskę, którą trudno byłoby rozbić. Kilka dni później, wracając z pracy, ojciec zastał dziecko zajęte pracą nad kawałkiem drewna. Zaciekawiony, zapytał małego, co robi. „Przygotowuję drewniany kubek, aby podarować ci go, kiedy się zestarzejesz”. Oczywiście, ojciec zrozumiał lekcję i od tego dnia dziadek stał się w tej rodzinie ważniejszy od tłukącego się talerza.

Wojciech Żmudziński SJ - Adam nadaje imiona i deleguje zadania (fragment).

Dyrektor jednej z katolickich szkół, zanim jeszcze nauczyciele przyszli do pracy, umieszczał codziennie na widocznym miejscu w pokoju nauczycielskim dużą błękitną kartkę. Pierwsze linijka brzmiała zawsze tak samo “przeżyjmy dzisiejszy dzień pod hasłem...”. Potem następowało zdanie, które miało towarzyszyć nauczycielom w ich pracy. Tym, którzy chcieliby we własnej szkole wypróbować taką metodę refleksji, proponuje rozpocząć od słów z księgi Przysłów: Miłe słowa są jak plaster miodu, słodyczą dla duszy i lekarstwem dla ciała (16,24).

Po kilku miesiącach, niektórzy spośród nauczycieli, wchodząc do pokoju automatycznie zatrzymywali się przy błękitnej kartce z nadzieją, że będzie im łatwiej pamiętać o swoim powołaniu i o misji jaką moją do spełnienia. Jestem przekonany, że taka forma modlitwy wspólnotowej, byłaby z radością przyjęta w każdej katolickiej szkole.

W mojej szkole połączyłem motto z ogłoszeniami i aby zachęcić współpracowników do czytania wywieszonej kartki, umieszczałem ją zawsze w tym samym miejscu 30 minut przed pierwszym dzwonkiem. Ponadto wklejałem nad ogłoszeniami kolorowe zdjęcie z dnia poprzedniego. Każdy był zainteresowany, kogo dzień wcześniej uchwycił szkolny reporter.

Wojciech Żmudziński - Jak rozpocząć lekcję - od pomysłów św. Ignacego do nowoczesnego warsztatu nauczyciela (fragment)

Wprowadzając temat konwencjonalnego myślenia, możemy posłużyć się poniższym ćwiczeniem. Może być ono także wykorzystane jako zachęta do dyskusji nad sposobami manipulacji.

Pomyśl cyfrę od 1 do 9 i zapamiętaj ją. Następnie pomnóż ją przez 9. Jeśli z tego mnożenia wyjdzie liczba dwucyfrowa, dodaj do siebie cyfry wchodzące w skład uzyskanego wyniku, a następnie odejmij od tej sumy 5. Zapamiętaj wynik. Jeśli wyszło ci 1 to zastąp literą A, jeśli dwa – literą B, jeśli 3 – literą C i tak dalej. Na literę, jaka Ci wyszła, pomyśl nazwę państwa. Nie mów jakie to państwo lecz na trzecią literę nazwy tego kraju pomyśl nazwę koloru, a na drugą literę słowa określającego kolor podaj nazwę kwiatu. Prawie zawsze wyjdzie: Dania, niebieski, irys. Jeśli nie, to mamy do czynienia z uczniem myślącym niekonwencjonalnie. Na przykład: Dominikana, mahoniowy, aksamitka.

Spis treści

TEMAT NUMERU: Przezwyciężyć chaos

KRYZYS SZANSĄ ROZWOJU I OKAZJĄ DO NAUKI

• Alfonso Lopez Caballero - Frustracja jako element edukacyjny
• Javier Melloni SJ - Kryzys jako kategoria antropologiczna i duchowa
• Recenzja - Urodzić sie na nowo
• Don Mario Picchi - Starzec, jakie piękne słowo!
• Recenzja - Gdy ktoś odchodzi za życia
• Rozmowa z Tomaszem Kozakiewiczem - Nieść nadzieję tam, gdzie umarła

PRZEŁAMAĆ KONFORMIZM, BY ZACIEKAWIĆ I ZAANGAŻOWAĆ

• Wojciech Żmudziński SJ - Umysł, serce i dłonie
• Robert Slattery SJ - Przełamac diabelski konformizm
• Wojciech Żmudziński SJ - Jak rozpocząć lekcję - od pomysłów św. Ignacego do nowoczesnego warsztatu nauczyciela
• Wywiad z Jackiem Wróblem SJ - Poczuć ikonę
• Recenzja - O północy... w Drohobyczu

HISTORIE I ANEGDOTY

• Wojciech Ziółek SJ - Taka historia
• Magdalena Urbańska - Nawiedzona
• Ewa Stankiewicz - Bez recepty
• Wojciech Żmudziński SJ - Przeciwieństwem miłości jest obojętność
• Wojciech Żmudziński SJ - Adam nadaje imiona i deleguje zadania

ZAMÓW W SKLEPIKU INTERNETOWYM

Nr 56-57 / 2014

TEMAT NUMERU: Jak zorganizować i poprowadzić imprezę

Fragmenty artykułów:

Anna Gąsior - Wesele - zwyczaje i tradycje (fragment).

W niektórych wsiach swat przychodził do domu rodziców panny późnym wieczorem lub nocą. Istniał bowiem przesąd, wywodzący się jeszcze z czasów pogańskich, że szczęśliwe małżeństwo to takie, które skojarzono przy pełni księżyca; miało to stanowić również ochronę przed urokami i czarami. Ktoś niechętny mógł ujrzeć swata i rzucić nań przekleństwo, lepiej więc, jeśli wybrał się do panny pod osłoną nocy. Swat miał przy sobie wódkę, która była jakby symbolem jego roli. Po przybyciu do domu panny rozpoczynał obojętną rozmowę towarzyską. Wiemy, że w późniejszych nieco czasach istniał zwyczaj, iż swat zapytywał, czy gospodarze nie mają do sprzedania jałóweczki lub czy czasem nie zabłąkała się do nich łasica lub gąsior (wszystkie te zwierzęta były oczywiście symbolami panny).

Zuzanna Kołacz-Kordzińska - Urodzinki dla malucha (fragment).

Nie jestem przeciwniczką urodzin wyprawianych w salach zabaw. Nie raz widziałam, że dzieci dobrze się w nich bawią, szaleją do samego końca (czyli najczęściej przez godzinę lub dwie), śmieją się, rzucają kulkami. Jest hałas i rozgardiasz, a to dzieciaki lubią, czy mają trzy lata, czy siedem. A jak pojawi się dodatkowa atrakcja typu malowanie buzi czy pokaz klauna, to jeszcze fajniej i weselej. Tylko, że te przyjęcia często różnią się między sobą jedynie solenizantem, czyli – w rozumieniu dzieciaków – osobą, która otrzymuje prezenty (i to najmniej fajny punkt programu, bo ciężko patrzeć, że inne dziecko dostaje jakiś upominek, a ja nie!) i trudno je nazwać wyjątkowymi. Czy po latach będziemy o nich pamiętać? Wszystkie pewnie zleją się w jedno wspomnienie szaleństw w sali zabaw, ale nie będziemy w stanie sobie przypomnieć, czyje, ani które urodziny to właściwie były. A urodziny powinny być wyjątkowe, jedyne w swoim rodzaju i niezapomniane. Takie, które mały solenizant będzie wspominał jeszcze długo i jego goście również.

Zbigniew Kruszewski - Księga zabaw ku pouczeniu wiernych (fragment).

Skończył się adwent, rozpoczął karnawał. Karnawał to czas wesel i tańców. Autorzy rozważają problem „Kościół a zabawy”, przyjmując wyrozumiałą postawę, a nawet zalecając taneczną zabawę w odpowiednim czasie, wspominając obłudę faryzeuszy, potępiającą Jezusa, który zasiada do stołów biesiadnych i odwiedza domy weselne. Autorzy wyciągają pozytywny wniosek: do duszy, w której jest pełnia łaski Bożej, nie ma dostępu smutek i ponurość. Uważają, że zwyczaj tańczenia parami jest bardziej chrześcijański niż tańce „solo”, bo te drugie są wyrazem kultów pogańskich i są wyuzdane (przykład: popisy córki Salome).

Bernadeta Lechowicz-Nogaj - Kim jest wodzirej na imprezie? (fragment).

Wodzirej powinien wiedzieć, jaką zabawę wyciągnąć z walizki, po co, dla kogo, jaki jest jej cel, czemu właśnie tę, do czego chcę doprowadzić grupę, jakie ta zabawa może wywołać emocje i co z tym dalej zrobię? Gdy ma doświadczenie, to odpowiedzi na te pytania pojawiają się szybko, można rzec, że wodzirej z zamkniętymi oczyma wybiera z wpółotwartej walizki najodpowiedniejszą zabawę, nieraz na bieżąco ją modyfikując i angażując swoje siły w jej dobre zaprezentowanie.

Wojciech Żmudziński SJ - Więcej pomysłów na imprezę (fragment).

Każdy wypisuje swoje imię na kartce papieru. Wszystkie kartki zostają przemieszane, a następnie każdy uczestnik losuje jedną. Wylosowanym przyjacielem, który nie zostaje na razie ujawniony, osoba troszczy się w taki sposób, by ten nie domyślił się, kto jest jego ukrytym przyjacielem. Ponadto każdy uczestnik ma własną kopertę przyklejoną do ściany, w której mogłyby zmieścić się listy i drobne prezenty. Na zakończenie obozu czy kolonii następuje ujawnienie ukrytych przyjaciół.

Dariusz Dulaba, Będziesz się weselił - relacja z warsztatów tańca izraelskiego (fragment).

Na czym polega unikalność tańca izraelskiego? I dlaczego wciąż odgrywa w Izraelu tak niesłychanie ważną rolę społeczną? Dlaczego wciąż inspiruje oraz jednoczy ludzi niemal na całym świecie, niezależnie od kultury, narodowości i religii?

To tylko niektóre z pytań które pojawiły się w czasie wykładu w ramach „Warsztatów tańca izraelskiego”, które po raz pierwszy odbyły się 1 marca w Zespole Szkół Jezuitów w Gdyni.

W programie, oprócz wykładu, organizatorzy przewidzieli również naukę tańca izraelskiego; zajęcia poprowadziła Alicja Stark, długoletnia instruktorka tańca izraelskiego. I choć oczekiwania były różne – jedni chcieli tylko zdobyć „nowe doświadczenie zawodowe”, inni – nauczyć się uwielbiać tańcem Pana Boga – wszyscy, którzy wzięli w nich udział, z pewnością nie byli rozczarowani.

Wykład rozpoczął się od przybliżenia historii i wyjaśnienia, czym jest taniec modlitewny. Można było dowiedzieć się m. in., że taniec izraelski nadal czerpie swój unikalny charakter i siłę oddziaływania z Pisma Świętego.

Spis treści

TEMAT NUMERU: Jak zorganizować i poprowadzić imprezę

RADOSNE CHWILE WCZORAJ I DZIŚ

• Anna Gąsior - Wesele - zwyczaje i tradycje
• Zuzanna Kołacz-Kordzińska - Urodzinki dla malucha
• Zbigniew Kruszewski - Dyskoteki szkolne - dawniej i współcześnie
• Dariusz Dulaba - Będziesz się weselił
• Monika Bil - Taniec sosny z wrzosami
• Zbigniew Kruszewski - Księga zabaw ku pouczeniu wiernych
• Wojciech Żmudziński SJ - Świętowanie i obdarowywanie
• Ks. Andrzej Mądry - Świętujemy Bulabo tańcząc i jedząc

ZWYKLI LUDZIE

• Wywiad z Aldoną Klebowską - Świat się do nas uśmiecha
• Dariusz Michalski SJ - Zwykły papież
• Zbigniew Kruszewski - Pijany ksiądz w filmie polskim AD 2013/14
• Siostra Sara - Santosh znaczy szczęście
• Francisco de Paula Oliva SJ - Wielkoduszność ubogich
• Zbigniew Kruszewski - Wrażliwi na poezję, wrażliwi na świat
• Recenzja książki M. Scotta Pecka, Droga rzadziej wędrowana

ORGANIZACJA I PROWADZENIE IMPREZ

• Bernadeta Lechowicz-Nogaj - Kim jest wodzirej na imprezie? Jak poprowadzić imprezę plenerową? Szablony różnych imprez. Przykładowa karta lidera. Bernadeta Lechowicz-Nogaj i Wojciech Żmudziński SJ, propozycje zabaw na różne imprezy

ZAMÓW W SKLEPIKU INTERNETOWYM

Numery 1 - 38

Nr 1, 1997 (nakład wyczerpany)

• Oczekiwania wobec początkującego nauczyciela
• Uczeń wychowany fizycznie
• Jezuici a szkolnictwo
• Plan lekcji wychowania plastycznego
• Nauczanie matematyki według ignacjańskiego modelu pedagogii
• Plan lekcji matematyki
• Ignacjański schemat przyswajania materiału
• Co to jest mind mapping?
• „Ekologia w życiu"

Nr 2, 1997 (nakład wyczerpany)

• Dr James P. Power, Cura personalis (troska o ucznia)
• Wojciech Żmudziński SJ, Zainteresowanie ucznia tematem lekcji
• Joseph F. O’Connell SJ, Zasady delegowania w pracy dyrektora szkoły
• Józef i Marta Micał, S. Reginalda, S. Teresa, Przypowieść
• Wojciech Żmudziński SJ, Jezus jako lider i wychowawca
• Jacek Brzeziński, Przygotowanie do wejścia na rynek pracy

Nr 3, 1997 (nakład wyczerpany)

• Don Antonio Mazzi, Prewencję zaczyna się od optymizmu
• Wojciech Żmudziński SJ, Modele korelacji przedmiotów
• Teresa Błaszkiewicz, Koncepcja programu wychowawczego w ZSE
• Dorota Nowak, Ocena ucznia
• Założenia misji Stonyhurst

Nr 4, 1997 (nakład wyczerpany)

• Carolyn Lausch, Poemat z dwóch słów
• Nova Antaramian, Peter Loyd, Biologia – konspekt lekcji
• Wojciech Żmudziński SJ, Diagramy pomocne w refleksji
• Jacek Brzeziński, Edukacja ekologiczna a podstawy programowe obowiązujących przedmiotów ogólnokształcących

Nr 5, 1998 (nakład wyczerpany)

• Joseph F. O’Connell SJ, Refleksja
• Jak przyciągnąć uwagę uczniów (ćwiczenie)
• Bożena Prątnicka-Olszewska, Propozycje korelacji języka angielskiego z innymi przedmiotami na poziomie szkoły średniej
• Wojciech Żmudziński SJ, Inteligencja według Howarda Gardner
• Piotr Madeja, Kompetencja – ilustracja matematyczna definicji
• Marek Maczuga, Wychowanie religijne w szkole

Nr 6, 1998 (nakład wyczerpany)

• Mirosława Kajzer, Metoda dramy
• Mirosława Kajzer, Konspekt lekcji katechezy metodą dramy: Ojciec Maksymilian Maria Kolbe – dlaczego święty?(kl. VIII, KRK 21a)
• Wojciech Żmudziński SJ, Przykłady do wykorzystania na lekcji religii
• Hanna Hetmańska, Metoda projektu

Nr 7, 1998 (nakład wyczerpany)

• Aleksander Posacki SJ, Sekty (fragmenty konferencji)
• Wojciech Żmudziński SJ, Jak rozpoznać sektę?
• Mirosława Kajzer, Konspekt lekcji religii: "Kultura wolnego czasu" (KRK 18)
• Wojciech Żmudziński SJ, Kiedy wykład akademicki ma sens?
• Alfred Darmanin SJ, Asertywność

Nr 8, 1998 (nakład wyczerpany)

• Wojciech Żmudziński SJ, Jezuickie szkolnictwo w ostatnim dziesięcioleciu
• Marek Pisarski, Szkoła z zasadami
• Hanna Hetmańska, Na przekór – „Chłopi"
• Joanna Moś, Szkolne narkotyki

Nr 9, 1999 (nakład wyczerpany)

• Katarzyna Gruszecka, Wywiad z Etienne Verhackiem
• Bogusław Choma SJ, Szkoła katolicka a wychowanie
• Marek Pisarski, Odkrywanie zasad
• Wojciech Żmudziński SJ, Nielitościwy dłużnik
• Kazimierz Cichoszewski, Świat jest jeden, lecz różny dla wielu
• Zdzisław Kamrowski, Wielojęzyczny teatr mickiewiczowski

Nr 10, 1999 (nakład wyczerpany)

• Bogdan Choma SJ, Szkoła katolicka a wychowanie
• Marek Pisarski, Lekcja o regułach i zasadach
• S. Wioletta Nowak, Prawdy o nas i dla nas
• Kazimierz Cichoszewski, Świat jest jeden, lecz różny dla wielu

Nr 11, 1999 (nakład wyczerpany)

• Bożena Prątnicka-Olszewska, Nie bój się oceniać siebie
• Aleksandra Kudzin, Jak uczą się moi nauczyciele
• Maciej Musiał, Korzenie przemocy
• Bernadeta Lechowicz, Bryczka - zabawa integracyjna
• Ideał samorządowca
• Monika Radziuk, Asertywność w relacjach interpersonalnych

Nr 12, 1999

• Magdalena Burczyk, Biologia wcale nie musi być trudna
• Anna Pietrzak, Pomysły na lekcje matematyki
• Dariusz Pękała, Zastosowanie arkusza kalkulacyjnego w nauczaniu fizyki
• Wojciech Żmudziński SJ, Narada ponumerowanych głów
• Wojciech Żmudziński SJ, Znak ciszy
• Kształtowanie postaw na matematyce
• Profilaktyka uzależnień
• Dariusz Pękała: Akustyka (wkładka)

Nr 13, 2000 (nakład wyczerpany)

• Tadeusz Kotlewski SJ, Psychologiczny portret lidera
• Bernadeta Lechowicz, Radość i humor jako wartość
• Diagram diamentowy (wkładka)
• Zdzisław Kamrowski, Wyzwania reformy
• Hanna Hetmańska, Misie
• Grażyna Fudzińska, Dzieci zdolne są wśród nas

Nr 14, 2000 (nakład wyczerpany)

• Wskazówki dla praktykantówzawodu nauczycielskiego
• Kazimierz Cichoszewski, Kilka kroków do autorefleksji
• Strzał do tarczy (ewaluacja)
• Zofia Stawicka, Cykl rad pedagogicznych opartych na metodach aktywizujących
• Mirosław Kajzer, Pasjans hierarchiczny (wkładka)
• Maciej Musiał, Negocjacje rodzic - dziecko jako test podmiotowej relacji

Nr 15, 2000 (nakład wyczerpany)

• Zbigniew Kruszewski, Kostki, dredy, glany
• Wojciech Żmudziński SJ, Metoda pracy nad dylematem moralnym
• Wojciech Żmudziński SJ, Organizacja czasu
• Mirosława Kajzer, Sposoby dzielenia na grupy
• Propozycje ewaluacji
• Władysław Stawicki, Między katechezą a informatyką
• Zanim życie się skomplikuje

Nr 16, 2000

• Arkusz integracyjny
• Zdzisław Kamrowski, Po co ten rozwój?
• B. Bernacka, R. Choroszkiewicz, W. Żmudziński SJ, Dziwię się dlaczego
• Bożena Prątnicka-Olszewska, Portfolio
• Hanna Hetmańska, A może by tak wejść?
• Aleksander Rudolf, Pedagog w zreformowanej szkole
• Czy matematyka musi być nudna? Wywiad z Markiem Pisarskim
• Ilona Wieczorek, Prawdopodobieństwo
• Andrzej Potulski, Mędrol Tales

Nr 17, 2001

• Pedro Arrupe
• Kazimierz Cichoszewski, Przypadek edukacyjny
• Problem a strategie jego rozwiązania
• Barbara Bednarczyk, Co wpływa na osiąganie dobrych wynikóww nauce
• Podstawowe cechy wychowawcy
• Ćwiczenia integracyjne i zabawy
• Karta oceny zachowania (wkładka)
• Ewaluacja
• Jacek Brzeziński, Przygotowanie do wejścia na rynek pracy
• Karolina Turek, Wycieczka w krainę wrażliwości
• Jeśli nie miłość, to co?
• Magdalena Burczyk, Jakie to drzewo?

Nr 18, 2001

• Pedro Arrupe, cd.
• Małgorzata Sędziak, Czy mnie kochacie?
• Teresa Wasiak, Zanim stracisz głos
• Dariusz Pękała, Aktywna powtórka z prądu stałego
• Jacek Gazda, Jaki ma sens i czemu służy współpraca między młodzieżą różnych krajów?
• Andrzej Potulski, Alternatywa
• Katarzyna Ratajczyk, Papierowy pająk - konspekt lekcji j.angielskiego
• Katarzyna Majewska, Stereotypy - konspekt lekcji j.francuskiego

Nr 19, 2001

• Od redaktora
• Pedro Arrupe, cd.
• Teresa Wasiak, Zanim stracisz głos
• Aniela Głogowska, Wychowanie fizyczne i wieloraka inteligencja
• Jacek Granatowski SJ, Szkoła dla rodziców
• Róża wiatrów
• Hanna Hetmańska, Karta pracy – konteksty pozaliterackie
• Władysław Stawicki, Masz problem?
• Ewa Orzechowska SJE, Glina w ręku garncarza
• Wojciech Żmudziński SJ, Praca w grupach

Nr 20, 2001 (nakład wyczerpany)

• Jacek T. Granatowski SJ: Teoria Kohlberga
• Aleksandra Rutkowska, Żeby język giętki
• Zdzisław Kamrowski, Szał potwierdzeń
• Apteczka pierwszej pomocy (wkładka)
• Gadająca ściana (ewaluacja)
• Teresa Smyrak, Jak wygrałam I i II wojnę ze śmieciami
• Aldona Gorzka, W miłości trzeba zaryzykować
• Maria Głowacka RSCJ, Irmina Kuśnierz, Rekolekcje szkolne

Nr 21, 2002

• Danuta Czogała, Gdy sen jest ze mną, wtedy noc jest piękna
• Maria Macina-Kmiecikowska, Lekcja wychowawcza po 25 latach pracy - inaczej!
• Anna Staniewska, Maluchy w za dużych ciałach
• Teresa Wasiak, Choroby zawodowe narządu głosu nauczycieli
• Planowanie osobistego rozwoju ucznia (wkładka)
• Joanna Zarzycka-Wira, Pozytywne myślenie
• Współpraca dziecko - dorośli
• Iwona Wachstiel, Światło – grupa skrybów
• Maria Teresa Kot, Nauczyciel z talentem

Nr 22, 2002

• Joanna Ślusarska, Świetlica - dobra na wszystko
• Ewa Orzechowska SJE, Nie przeszkadzać
• Anna Gieracha, Przeprowadzka
• Jacek T. Granatowski SJ, Szkoła dla rodzicówjako differentia specifica Gimnazjum
  Jezuitów w Gdyni
• Mówiące kartki
• Wywiad w czteroosobowych grupach
• Zwyczajnik szkolny
• Małgorzata Dyrek sł. BDNP, Bilans roku szkolnego
• Subkultury i trudna, a może mało rozumiana, młodzież

Nr 23, 2002 (nakład wyczerpany)

• Mariusz Bigiel SJ, Mirosława Ciecieląg, „Zespół – Wizja – Metoda” czyli strategia sukcesu
• Aleksandra Rutkowska, A może tak zagramy w podchody?
• Bernadetta Żychlińska CSDP, Scenariusz na podstawie przypowieści o dobrym Samarytaninie
• Wojciech Żmudziński SJ, Ludzie, którzy mnie fascynują
• Połów wartościowych słów
• Adam Maniura, W krainie cieni
• Maria Szwed CSDP, Osobowość katechety w opinii uczniów
• Zwyczajnik szkolny
• Wojciech Żmudziński SJ, Siedmiu mędrców

Nr 24, 2002

• Aleksandra Wawrowska, Na praktyce u mistrzów
• Bernard Krawczyk, Grupa teatralna
• Iwona Kurowska, Słowacki wielkim poetą był
• Krzysztof Durnaś, Z wizytą na wizji
• Jarosław Drzeżdżon, Wróg, czy przyjaciel?
• Zwyczajnik szkolny
• Wojciech Żmudziński SJ, Opowiedz o wydarzeniu bez „ja”
• Premiowana dyskusja
• S. Felicyta (Lidia Świerz), Wartości

Nr 25, 2003

• Krzysztof Dorosz SJ, Prześwięta ludom Matka-Pani Słowa
• Aleksandra Martynowska, Kiedy w klasie spotykamy ucznia z dysleksją
• S. Małgorzata Dyrek, Tomasz Borowiak, Wirus pornografii w przestrzeni wirtualnej i rzeczywistości
• Wojciech Żmudziński SJ, Unia europejskich cwaniaków, czy szansa na autentyczną wspólnotę
• Zbigniew Kruszewski, Jak dać uczniom plagi?
• Artur Kołodziejczyk SJ, Wychowanie do uczestnictwa w kulturze multimedialnej
• Zdzisław Kamrowski, Witamy w klubie
• Zbigniew Kruszewski: Jan Grzegorczyk „Adieu” – Przypadki ksiedza Grosera

Nr 26-27, 2003

• Krzysztof Dorosz SJ, Maryjne hymny Romana Brandstaettera
• Zbigniew Kruszewski, Propozycja dla wychowawców-program „Wychowanie do wolontariatu"
• Grażyna Okroj, Dziękuję Ci Dominiko
• Hanna Hetmańska, Poszukiwanie prawdy
• Dorota Kornecka, Marek Pisarski, Od zdarzenia krytycznego do osobistej teorii nauczyciela
• Mariusz Błażewicz, Jnterwencja w sytuacjach trudnych
• Aleksandra Rutkowska, Na ostatnią chwilę
• Aleksandra Martynowska, O czym powinien pamiętać nauczyciel ucznia z dysleksją
• S. Ewa Orzechowska SJE, Wobec potrzeb nastolatka
• Krzysztof Durnaś, Profilaktyka serca
• Krzysztof Durnaś, Wywiadówka – zło konieczne?
• Hanna Hetmańska, Troska o dobre imię szkoły
• Kazimierz Cichoszewski, Moc sprawcza kontraktu
• Wojciech Żmudziński SJ, Jan Leończuk „Zapomniałem was drzewa moje"

Nr 28, 2003

• Krzysztof A. Dorosz SJ, Boże Narodzenie
• Andrzej Paweł Bieś SJ, Szkolnictwo jezuickie
• Monika Dzwonkowska, Mój asystent prosiak
• Katarzyna Ratajczyk, Alarm w Unii Europejskiej: Wojna w Koczenii
• Magdalena Koreń, Wykorzystanie elementów RPG w pracy dydaktycznej
• Grzegorz Wojnowski, Istota samorządu uczniowskiego
• Hanna Hetmańska, Wychowanie zintegrowane
• Aleksandra Martynowska, Obraz w pracy z uczniem ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się
• Krzysztof Durnaś, W relacjach z rodzicami. Małe ABC komunikacji na spotkaniu z rodzicami
• Kazimierz Cichoszewski, Konspekt dla każdego
• Kazimierz Cichoszewski, Ekologia to nauka o zabijaniu
• Mariusz Błażewicz, Świadectwo
• Wojciech Żmudziński SJ, Fran Ferder, Żywe słowa. Pismo Świete, psychologia i komunikacja międzyosobowa

Nr 29, 2004

• Marta Żach, Moi uczniowie, magiczne kamyki i filozofowanie
• Grzegorz Wojnowski, Korzyści wychowawcze płynące ze sprawnego funkcjonowania samorządu uczniowskiego
• Irmina Ignatowska, Obserwacje fenologiczne a Internet
• Jerzy Sińczak, Człowiek i jego prawa w judaizmie i chrześcijaństwie – materiały pomocnicze do zajęć
• Zbigniew Kruszewski, KOSTKI, DREDY, GLANY...czyli znaki niewerbalne w subkulturach młodzieżowych – podstawowe pojęcia
• Krzysztof Durnaś, Sztorm idzie panie bosman!
• Grażyna Okroj, Strach ma wielkie oczy, czyli uczeń z dysleksją zdaje egzamin
• Marek Pisarski, Rozpoznaj swoją alfę. O modelach uczenia się i nauczania
• Maria Brzeska-Deli, Sześć razy Salomon
• S. Małgorzata T. Dyrek sł. BDNP, DROGA KRZYŻOWA ZE ŚWIĘTYMI. Katecheza dla gimnazjum i szkół ponadgimnazjalnych
• Wojciech Piskorski, Wielkanoc w zwyczajach ludowych
• Wojciech Żmudziński SJ, Kto ma na Ciebie wpływ
• Wojciech Żmudziński SJ, Jaka może być szkoła?
• Mariusz Błażewicz, Co młodzież uważa za problem
• Hanna Hetmańska, Ergo zagłębmy się w „Ergo"

Nr 30, 2005

• Aleksandra Wawrowska, Niektóre aspekty relacji interpersonalnych w edukacji
• Joanna Czarnowska, Czy łatwo być prawdziwym liderem?
• Hanna Hetmańska, Kupić by cię, Mądrości
• Biuro ds. Rozwoju Centrum Arrupe: Lider-Projekt - Fundusze
• Krzysztof Durnaś, Kilka prostych pomysłów – jak wejść w temat
• Kazimierz Cichoszewski, Terra incognita stażysty cz.I
• Wioletta Nadolska, Małgorzata Sarnecka, Nauczyciel to też człowiek
• Wiloetta Nadolska, Marta Żach, Stała się drama....
• Robert Lewandowski, Jolanta Tułacz, Ludzie wśród diabłów i aniołów.
• Jak ocalić Konrada?
• Gra planszowa, Samorząd Uczniowski
• Krzysztof Durnaś, Współpraca z rodzicami – post scriptum
• Ilona Wieczorek, Dyskalkulia
• Małgorzata Florczak, S. Beata Konca, Zadania matematyczne o tematyce biblijnej

Nr 31, 2005 (nakład wyczerpany)

PRAWA NAUCZYCIELA W SZKOLE

• Roman Gawron, Dlaczego potrzebny jest rzecznik praw nauczyciela?Roman Gawron: Prawa dziecka, a jego szkolne obowiązki
• Roman Gawron, Prawo dziecka do prywatności, a problemy opiekuńczo-wychowawczeKrzysztof Durnaś: Prawa nauczyciela w szkole – relacja z konferencji w Łodzi
• Roman Gawron, Tezy wystąpienia na konferencji w Łodzi

METODY, POMYSŁY, MATERIAŁY DO LEKCJI

• Wojciech Żmudziński SJ, Metody dzielenia uczniów na grupy
• Patrycja Wojtkowiak, Przykłady diagramów do wykorzystania na lekcji
• Ija Smirnowa, Galeria ludzi radosnych i smutnych - Czy jesteś szczęśliwy?
• Wojciech Żmudziński SJ, Magiczne słowo „portfolio”
• Krzysztof Durnaś, Święty Paweł, czyli katecheta w opałach
• Artur Filipowicz SJ, Po co nam bioetyka?

REFLEKSJE I RECENZJE

• Kazimierz Cichoszewski, Terra icognita stażysty cz. II
• Lidia Niemczuk, „Wyśnij o mnie sen” – czyli dlaczego warto czytać książki na topie
• Wojciech Żmudziński SJ, Mel Silberman, Metody aktywizujące w szkoleniach, Oficyna Ekonomiczna, Kraków 2004
• Paweł Szpyrka SJ, Jan Paweł II, Pamięć i tożsamość
• Rozmowy na przełomie tysiącleci, Znak, Kraków 2005
• Paweł Szpyrka SJ, Dulles A., Blask wiary. Wizja teologiczna Jana Pawła II, tłum. A. Nowak, WAM, Kraków 2003

Nr 32, 2005 (nakład wyczerpany)

• Pedro Arrupe SJ, Ludzie dla innych

DYLEMATY MORALNE

• Wojciech Żmudziński SJ, Zajęcia z wykorzystaniem dylematów moralnych
• Anna Lewicka-Strzałecka, Rozwiązywanie dylematów etycznych generowanych przez życie gospodarcze

PRZEDSIĘBIORCZOŚĆ W SZKOLE

• Kazimierz Cichoszewski, Zagraj w piłeczki, czyli o sztuce kooperacji
• Jacek Brzeziński, Możliwe drogi kariery, czyli jak zaplanować drogę zawodową
• Kamila Knut, Etyka w relacjach zawodowych
• Sylwia Ryznar, Mam problem, co robić?

Ćwiczenia do wykorzystania na lekcji

• Kreatywność i współpraca
• Planowanie swojej przyszłości
• Czekoladowa rzeka
• Wyspa
• Sznurkowy trójkąt
• Drzewko zasobów

REFLEKSJE I RECENZJE

• Wojciech Żmudziński SJ, Ryszard Stocki, Zarządzanie dobrami, Wydawnictwo WAM, Kraków 2003
• Wojciech Żmudziński SJ, Chris Lowney, Heroic Leadership, Loyola Press, Chicago 2003
• Wojciech Żmudziński SJ, Ewa Bobrowska, Dwie strategie działania i związane z nimi typy odpowiedzialności, Horyzonty Wychowania 4 (7) 2005, s. 233-236
• Katarzyna Ratajczyk, From vandal to voter?, KIFE Catholic Youth and Adult Education Association, Szeged 2001

Nr 33, 2007 (nakład wyczerpany)

• ks. Biskup Tadeusz Pikus: Ścieżka duchowości biblijnej

METODY

• Zbigniew Barciński, Jak pracować nad postaciami biblijnymi z wykorzystaniem metod aktywizujących?
• Wojciech Żmudziński SJ, Metoda panoramy

WOKÓŁ BIBLII

• Agnieszka Wojsz, Egipt Mojżesza
• Wojciech Żmudziński SJ, Imię bestii w Apokalipsie

NASZ STARSZY BRAT W WIERZE – OBYCZAJE I ŚWIĘTA ŻYDOWSKIE

• Małgorzata Rompca, Szabat
• Wojciech Żmudziński SJ, Święto Purim

REFLEKSJE I RECENZJE

• Zbigniew Kruszewski, Czy Seks-skandale w Biblii wywołują skandal?
• Paweł Szpyrka SJs Żywa Świątynia

Nr 34, 2007 (nakład wyczerpany)

• Kodeks czy opis idealnego nauczyciela
• Wojciech Żmudziński SJ, Jak zainteresować ucznia tematem lekcji?
• Ewa Frączyk, Trudny uczeń - zajęcia dla nauczycieli
• Patrycja Wojtkowiak, Metoda podziału uczniów na grupy podczas lekcji biologii
• Wojciech Żmudziński SJ, Dla tego jednego jest wszystko inne (zajęcia inspirowane opowiadaniem laureatki Literackiej Nagrody Nobla - Doris Lessing)
• Wojciech Żmudziński SJ, Jak odróżnic warsztaty od seminarium?
• Wojciech Żmudziński SJ, Kształtowanie kultury szkoły poprzez program ukryty
• Wojciech Żmudziński SJ, Dylematy Etyczne
• Anegdoty ze szkoleń Refleksje o wychowaniu

Nr 35, 2008

PROFILAKTYKA UZALEŻNIEŃ

• Hektor D'Souza SJ, Setne urodziny zakochanego lidera
• Wojciech Żmudziński SJ, Wychowawca i rodzic wobec dziecka sięgającego po narkotyki
• Mity o narkomanii
• Zmiany zachowań u osób uzaleznionych
• S. Dorota Góźdź ZSNM, Problematyka alkoholizmu i terapii alkoholików

ŻYCIE I WYCHOWANIE

• Marika Kreft, Dom na górce
• Joanna Ślusarska, Świetlica dobra na wszystko
• Magdalena Kreft, Rozhukane małe serca
• Marika Kreft, Wizyta w więzieniu
• Grażyna Okroj, Dziękuje Ci, Dominiko

MATERIAŁY PRAKTYCZNE

• Agnieszka Wojsz, Nauczyciel musi sie starać
• Ewa Pogodzińska, Lekcja konkretu: Obraz kobiety w literaturze różnych epok
• Magda Bogalecka, Patrycja Wojtkowiak-Skóra, Wychowawcza i edukacyjna rola Bałtyku
• Patrycja Wojtkowiak-Skóra, Scenariusz lekcji biologii: wyprawa w głąb oceanu
• Florian H. Setzen, Termometr medyczny
• Zbigniew Kruszewski, Puste krzesło
• Catholic Youth Austria, Sytuacje konfliktowe
• Ija Smirnowa, Nasz wewnętrzny świat oczami kolegów
• Wojciech Żmudziński SJ, Budujemy wieżę Babel
• Wojciech Żmudziński SJ, Z pamiętnika syna marnotrawnego

Nr 36, 2009 (nakład wyczerpany)

• Spotkania dające nadzieję 

PRACA DOMOWA

• Agnieszka Wojsz, Domowe Laboratorium. Refleksja o dobrych stronach zadań domowych
• Zbigniew Kruszewski, Wychowawczy aspekt pracy domowej
• Katarzyna Kwiatkowska, Praca domowa jako czas na poznawanie świata
• Wojciech Żmudziński SJ, Cytat jako praca domowa i wstęp do lekcji
• Badania ankietowe dotyczące pracy domowej

ŻYCIE I WYCHOWANIE

• Dorota Derheld, Przychodzi pedagog na staż
• Aleksandra Martynowska, Charakterystyka głównych objawów nadpobudliwości ruchowej
• Anna Baranowska, Emotikony. Prosty sposób wyrażania uczuć
• F. Charmot SJ, Sztuka przemawiania
• Anthony D’Souza SJ, Wizja i jej moc przyciagania ludzi
• Wojciech Żmudziński SJ, Jak edukować po katolicku do sprawowania władzy
• Natalia Żelasko, Rekolekcje radiowe
• Sławomir Patalan SJ, Zwycięstwo za wszelką cenę. Sport skorumpowany

MATERIAŁY PRAKTYCZNE

• Hanna Hetmańska, Od jajka do ...jajka czyli rzecz o odpowiedzialności. Scenariusz zajęć z zadaniem domowym
• Bożena Prątnicka-Olszewska, Planowanie osobistego rozwoju
• Felieton 
• Monika Kuczyńska-Barczewska, Jedenaste przykazanie. Codzienne dzieciom czytanie

Nr 37, 2009

• Przepraszam młodzież za dorosłych, Jerzy Owsiak w wywiadzie z Wojciechem Mikulskim SJ

UCZEŃ TRUDNY

• Agnieszka Wojsz, Trudny uczeń, trudny nauczyciel, trudna szkoła
• Małgorzata Dabrowska-Kaczorek, Iwona Trzebiatowska, Kłopotliwe dziecko
• Zbigniew Kruszewski, Uczeń trudny dla nauczyciela
• Wojciech Żmudziński SJ, Wpływ trudnych sytuacji życiowych nastolatka na jego filozofię życia
• Agata Strychowska, Styl wychowania w rodzinie a używanie środków psychoaktywnych przez dorastających

ŻYCIE I WYCHOWANIE

• Towarzyszyć, współuczestniczyć, współprzeżywać. Wywiad z  Wiesławem Kosakowskim dyrektorem III LO w Gdyni
• Leszek Mądrzyk SJ, Tęsknota za ojcem. Spojrzenie z perspektywy duszpasterza
• Francesco Occhetta SJ, Przyjaźń
• Jerzy Filip SJ, Nawet w pustej jaskinii można poznać siebie
• Paweł Kowalski SJ, Drużyna harcerska – gang z ideami?
• Dorota Puchowicz, Trzeba mieć dla tych dzieci czas. Anielisko oczami wolontariusza

MATERIAŁY PRAKTYCZNE

• Rodzice pytają: To nasze jedyne dziecko - Kolczyki w języku - Kto ile trawki zorganizuje
• Pomysł dla nauczyciela: Rozwiazywanie węzła - Trójkąt ze sznurka - Karty gadające o relacji - Przyjaźń to największy dar
• Monika Kuczyńska – Barczewska, Litania do wszystkich trudnych uczniów

Nr 38, 2009

• Siła nastolatka jest w nim

OBAWY RODZICÓW

• Dariusz Dulaba, Obawy rodziców sześciolatków
• O obawach należy rozmawiać - Wywiad z Markiem Dąbkowskim 
• Joanna Kopacz, Oby było zdrowe i szczęśliwe 
• Agnieszka Wojsz, Obcy w rodzinie

ŻYCIE I WYCHOWANIE

• Roman Segit, Szkoły nie było, lecz byli nauczyciele
• Być dla innych to nie jest prosta sprawa - krasnoludki coś o tym wiedzą. Wywiad z Maciejem Gąsiorkiem
• Agnieszka Kołtuniak, Rodzic i wychowawca jako coach
• Przemysław M. Rudź, Astronomia w edukacji młodzieży
• Od Jana Pawła II do ojca Mateusza. Wywiad z Krzysztofem Grabowskim
• Magdalena Gruszka, Europarlamentarzyści w szkole
• Mariusz Bigiel SJ, Lew Judy – poszukiwacze zagubionej męskości
• Wojciech Żmudziński SJ, Kościół powinien zgodzić się na seks przed ślubem

MATERIAŁY PRAKTYCZNE

• Rodzice pytają i podpowiadają: Wakacje, wakacje - Zły rodzic? - Ilu ludzi tyle racji - Powiedziałam córce, jakie są moje obawy - Starajmy się opanować nasze lęki
• Pomysł dla nauczyciela: Poznaj swoje pozytywne strony - Zaproszenie do niecodziennego sklepu - Wybrane metody ewaluacji zajęć
• Monika Kuczyńska–Barczewska, Dużo zdrowia, radości i autorefleksji z okazji Dnia Mamy